Tinkar 3660m

Ook hier hebben de paden grote last ondervonden van de laatste moesson: gigantische aardverschuivingen die de paden hebben verwoest. Het voelt alsof het team naar het einde van de wereld trekt: ongerepte natuur, nauwelijks mensen en al helemaal geen westerlingen. Er zijn hier 3 jaar geleden voor het laatst een paar Japanse klimmers geweest. Onvoorstelbaar! Tinkar is de laatste nederzetting in dit deel van Nepal voor de Tibetaanse grens. Verbazingwekkend genoeg is er wel electriciteit; er is 5 jaar geleden een kleine waterkrachtcentrale gebouwd met hulp van een ontwikkelingsorganisatie. Het dorp is uitsluitend in de zomer bewoond; in de winter trekken de mensen naar steden Darchula, Nepalgunj of Kathmandu. De boeren verbouwen hier aardappels en boekweit, en in de zomer is er een levendige handel via de Tinkar La, de pas richting Tibet. Deze pas wordt hier overigens de Nepalese Lipu Leh genoemd, naar de pas die een stuk noordelijker ligt en de grens vormt tussen India en Tibet. Er is verderop, even buiten het dorp ook een heuse politiepost als een soort grenspost. Op dit moment is deze echter nog niet bemand, aangezien het te vroeg in het seizoen is: er ligt nog teveel sneeuw en er is nog bijna niemand over de pas gegaan. Planning: morgen dagje in Tinkar blijven met dagtocht om te wennen aan de hoogte. Op 1 mei vertrek richting drielandenpunt Tinkar La (5258 m), het formele startpunt van de hele tocht. Vanaf dit dorp Tinkar heeft het team geen goede kaart meer van het gebied. De betreffende Finish map van 1:50.000 mag niet verkocht worden van de autoriteiten – politiek betwist gebied. Er is namelijk discussie met India en Tibet waar de grenzen al dan niet zouden lopen. Het gebied ten noorden van Tinkar (met dorpje Kalapani) is no-go area en captured door India. Daarom wordt nu als drielandenpunt aangehouden de Tinkar La. Net als tijdens de eerdere dagen, verblijft het team bij mensen thuis: ‘homestay’ en geniet van de ongelooflijke gastvrijheid in dit land. ’s Avonds wordt er ‘dal bhat’ geserveerd: rijst met linzen, zo mogelijk aangevuld met wat groenten. Bij het gezin waar het team nu verblijft is er zelfs verse karnemelk en wat gedroogd yak-vlees. Wat een luxe!